Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Η μάντρα του Καραγκιόζη του Λάμπρου Κρίπα

...των παιδικών μας χρόνων!!!



Η μάντρα του μπάρμπα-Λάμπρου

 του Λάκη Τσουλούφη         

Κάποιες γωνιές που διατηρούν τη μαγεία του παρελθόντος κι αυτές ακόμα που τις άλλαξε η «εξέλιξη» και η αντιπαροχή, πάντα θα με συγκινούν και πάντα θα με γοητεύουν.
Να, όπως εκείνη η γωνία, λίγο πιο πάνω από το άγαλμα του Φλέμιγκ (στην οδό Σταΐκου και Μπουκογιάννη) εκεί που υπήρχε κάποτε ένα μικρό θερινό θέατρο, η μάντρα του μπάρμπα Λάμπρου του Κρίπα, όπως την ήξερε και την έλεγε ο κόσμος. Μια γωνιά που έκλεινε μέσα της τα όνειρα και τους ψυχικούς κόσμους μιας άλλης εποχής, όμορφης και ρομαντικής.
Το θέατρο Κρίπα από κτιριακής πλευράς και εμφάνισης δεν έλεγε κάτι το σπουδαίο. Μία μάντρα συνηθισμένη. Ασβεστωμένος τοίχος με φυτεμένα στην κορυφή του σπασμένα γυαλιά για να αναχαιτίζει τις εφόδους της μπομπαρίας και της μαρίδας, οι απαραίτητες περικοκλάδες και τα γιασεμιά, ψάθινα και πτυσσόμενα σανιδένια –εφεδρικά συνήθως- καθίσματα και μια σκηνή απλή που στο απάνω μέρος του μπερντέ δέσποζε η φυσιογνωμία της καλλονής των κάδρων, η πασίγνωστη Γενοβέφα, την οποία τότε φιλοτέχνησε ο νεαρός και ταλαντούχος ζωγράφος Χριστόφορος Ζάχος.

Αυτό ήταν το θέατρο του Κρίπα. Έτσι απλό και φτωχικό και τίποτε άλλο. Όμως κάθε βράδυ ήταν γεμάτο από ανθρώπους ως επί το πλείστον αγαθής ψυχής μέχρι δικηγόρους και γιατρούς, ακόμα και από δικαστάδες που πήγαιναν να παρακολουθήσουν θαυμάσιες παραστάσεις Καραγκιόζη δοσμένους από σπουδαίους ηθοποιούς του είδους αυτού. Ο απαράμιλλος Μόλλας, ο πνευματώδης Μάνθος, ο βαθύς Σπαθάρης και ο Αιγιώτης την καταγωγή Βασίλης Ανδρικόπουλος (Βασίλαρος) άφταστος κωμικός και πολύ ετοιμόλογος παρουσίασαν έργα μεγάλων αξιώσεων, πατριωτικά, δραματικά, κωμωδίες κ.α.
«Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο κατηραμένος όφις», «Ο θάνατος του Κατσαντώνη», «Ο Καραγκιόζης γιατρός», «Το Μαγεμένο δέντρο», «Ο γάμος του Καραγκιόζη» (στο έργο αυτό μοίραζαν και μπομπονιέρες στους θεατές) κ.α., έμειναν αξέχαστα σε όσους από τους παλιούς Αγρινιώτες έτυχε να τα παρακολουθήσουν.

Ο τελευταίος από τους παραπάνω καραγκιοζοπαίχτες πολλές φορές έδινε παραστάσεις σ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού γιατί ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στο φιλοθεάμον κοινό του Αγρινίου και τα πειράγματά του, κόσμια πάντα, δια στόματος Καραγκιόζη, σε γνωστούς αλλά και σε αγνώστους που θέλανε «από κάτω» να πούνε  καμιά εξυπνάδα, έμειναν παροιμιώδη. Ακόμα και τον πληθωρικό μπάρμπα-Λάμπρο με τον οποίο συνδεόταν με στενή φιλία δεν δίστασε να σατιρίσει. Τι είχε κάνει!
Σε μια μικρή κωμωδία, που συνήθως παιζόταν πριν από το κυρίως έργο, ο Καραγκιόζης εμφανίστηκε σαν μπάρμπα-Λάμπρος με μία μεγάλη τρίποδη φωτογραφική μηχανή να λέει με υπονοούμενα (στα νιάτα του ο μπάρμπα-Λάμπρος υπήρξε μεγάλος μπερμπάντης κι αυτό το ήξερε καλά ο Βασίλαρος) να λέει το εξής αμίμητο τραγούδι, απ’ όσο θυμάμαι:

Ο Μάνθος

Καραγκιόζης (μπάρμπα-Λάμπρος)
Τι φωτογράφος είμαι εγώ
Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ
…τραβάω κι από μία
Μία κοπέλα
Βρε μπάρμπα-Λάμπρο μερακλή
…τράβα μου μία και καλή
Καραγκιόζης (μπάρμπα-Λάμπρος)
Βάζω…τη μηχανή εμπρός
και τη μικρή σε στάση
και της… τραβάω κανα δυό
για να μη με ξεχάσει.

Το τι έγινε εκείνο το βράδυ δεν περιγράφεται. Και ο ίδιος ο μπάρμπα-Λάμπρος ξελιγωμένος στα γέλια φώναξε απ’ έξω από τον μπερντέ:
«Σταμάτα βρε Βασίλαρε, θα πάθει τίποτα η καρδιά μου».

Ο Βασίλαρος

Τόση δε επιτυχία είχε αυτό με τα πολλά υπονοούμενα σατιρικό τραγούδι, ώστε να τραγουδιέται για πολύ καιρό στο Αγρίνιο από μικρούς και μεγάλους. (Όσοι από τους συμπατριώτες μας τύχει και το διαβάσουν πιστεύω ότι θα το θυμηθούν αμέσως).
Αλησμόνητα θα μείνουν και τα πειράγματα που έκανε ο Βασίλαρος στον στιλβωτή της πιάτσας Βαγγέλη Παπαδόπουλο, γνωστότερο με το όνομα Μαλάμω (μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό…), αλλά και αυτός «διαβόλου κάλτσα» με τα καλοπροαίρετα πειράγματά του δεν άφηνε σε χλωρό κλαρί τον Βασίλαρο, όσες φορές πήγαινε να γυαλίσει τα παπούτσια του.
Στο θέατρο Κρίπα δόθηκαν κατά καιρούς –εκτός από Καραγκιόζη- παραστάσεις και από περιοδεύοντα στην επαρχία διάφορα Βαριετέ, όχι όμως αυτά μεγάλων απαιτήσεων.
Ο Μόλλας

Και παλαιστικοί αγώνες δόθηκαν εκεί.  Ο Μουγγός, ο Ελληνοαβυσσηνός από την …Κοκκινιά, ο Καρανικόλας, ο άνθρωπος βουνό (κατά κόσμον Χαράλαμπος Πετεφρής) πρόσφεραν κάθε Κυριακή στους θεατές με τους μεταξύ τους «συγκλονιστικούς» αγώνες, ωραιότατο θέαμα. Την πρώτη φορά κέρδιζε ο Μουγγός, την άλλη στη ρεβάνς ο Καρανικόλας και την τρίτη για να έβγαινε οριστικά ο νικητής, ο οποίος θα αντιμετώπιζε, σε αγώνα μέχρι τελικής πτώσεως, τον νικητή του άλλου ζευγαριού. Αργότερα, σε άλλη πόλη, νικητής θα αναδεικνύονταν οι ηττημένοι της πρώτης φάσης του αγώνα. Δηλαδή καλαμπούρι μεγάλο.
Από την πίσω μεριά της σκηνής (απέναντι από τις καπναποθήκες του Κόκκαλη) ο μπάρμπα-Λάμπρος είχε και καφενείο με τρεις σκαμνιές μπροστά που σκορπούσαν σε ταχτικούς και περαστικούς πελάτες τη δροσιά και την ξεκούραση.
Αυτό ήταν το θέατρο του Κρίπα που θα ζωντανεύει για πάντα τις θαμπές εικόνες μιας αλησμόνητης εποχής.
                                                                 
                                                                                   Λάκης Τσουλούφης

Από το περιοδικό «ΡΙΖΑ» Αγρινιωτών



Share
Divider Graphics
~Αγρίνιο...Γλυκές Μνήμες~

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αν έχετε περισσότερες πληροφορίες για τα θέματά μας, καθώς και διορθώσεις ( "ουδείς αλάνθαστος...."), γράψτε μας στο gitsanas@gmail.com

Στείλτε μας και δικές σας σκέψεις, φωτογραφίες, κείμενά σας, ποιήματα στο gitsanas@gmail.com