Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

ΣΑΝ ΠΑΛΙΟ ΣΙΝΕΜΑ...


Δεκαετίες του '60, '70, ....

Ο σινεμάς...
Από τις λίγες αφορμές να φορέσουμε τα "καλά" μας, να φύγουμε μία ώρα νωρίτερα από το σπίτι από την έναρξη της παράστασης, να φέρουμε δυό-τρεις βόλτες στην Παπαστράτου, το νυφοπάζαρο, και μετά να ξεχαστούμε κοιτάζοντας εκστασιασμένοι το μεγάλο πανί...
Ταινίες με  τον Τζέρυ Λιούις και Λουί ντε Φινές, με Αλαίν Ντελόν και Ζαν Πωλ Μτελμοντό, με Έλβις Πρίσλεϋ και Φρανκ Σινάτρα, με Τζον Γουέην και Λη Βαν Κλιφ...
Πόσες φορές κλάψαμε με τον Νίκο Ξανθόπουλο και τον Βασίλη Καΐλα, την Μάρθα Βούρτση και την Άντζελα Ζήλια και με τις αγαπημένες των μανάδων μας Χούλια Κότσγιγιτ και Ναργκίς;

"ΠΑΝΘΕΟΝ"


Και τα καλοκαίρια...
Αγαπημένη συυνήθεια, κάτω από τον έναστρο Αγρινιώτικο ουρανό με τις καρέκλες απλωμένες στο χαλίκι και με..."λεμονάδες, πορτοκαλάδες, στραγάλια, πασατέμπο.." 

Κατά καιρούς στο Αγρίνιο λειτουργούσαν αρκετοί κινηματογράφοι.

Από Χειμερινούς...


"ΘΕΣΠΙΣ", επί της Αναστασιάδη το 1930, ιδιοκτησίας Γιάννη Αμπέση.
"ΤΙΤΑΝΙΑ", επί της Σαλάκου το 1933, ιδιοκτησίας Μάνθου Καζαντζή.

"ΑΤΤΙΚΟΝ"

"ΑΤΤΙΚΟΝ" και "ΔΙΟΝΥΣΙΑ", επί της Σαλάκου μέχρι το 1956, ιδιοκτησίας Δαλιάνη και Κονταξή.
"ΠΑΛΛΑΣ", μεσοτοιχία με το "ΤΙΤΑΝΙΑ", επί της Σαλάκου από το 1951 έως το 1975, ιδιοκτησίας αδελφών Τσιτσιμελή.
"ΟΛΥΜΠΙΟΝ", επί της Παπαστράτου το 1960, ιδιοκτησίας Κώστα Βοσκόπουλου και αδελφών Χατζή.
"ΙΝΤΕΑΛ", επί της Αναστασιάδη και Βότση μέχρι το 1975, ιδιοκτησίας Κώστα Βοσκόπουλου.
"ΕΝΤΕΛΒΑΪΣ", επί της Χαριλάου Τρικούπη την δεκαετία του '60, ιδιοκτησίας Σωτήρη Κατσίκη.


Από Καλοκαιρινούς...

"ΔΙΟΝΥΣΙΑ", επί της Σαλάκου δίπλα από το "ΑΤΤΙΚΟΝ" το 1937, ιδιοκτησίας Πολύζου και Χολιασμένου και μετά Δαλιάνη και Κονταξή.
"ΕΣΠΕΡΟΣ", επί της Ηλία Ηλιού το 1948, ιδιοκτησίας Σπύρου Τσικνιά.

"ΡΕΞ"

"ΡΕΞ", επί της Παπαστράτου από το 1946 μέχρι το 1975, ιδιοκτησίας Μουστακόπουλου, Παπαλάμπρου, Πετρόπουλου και μετά αδελφών Τσιτσιμελή.
"ΠΑΝΘΕΟΝ", επί της Παπαστράτου από το 1960 μέχρι το 1975, ιδιοκτησίας Βοσκόπουλου.
"ΡΙΑΛΤΟ", απέναντι από το Πάρκο δεκαετία του '60, ιδιοκτησίας αδελφών Γεωργίου.
"ΑΚΡΟΠΟΛ", επί της Ιωνίας στα σύνορα Αγίου Κων/νου και Αγρινίου, ιδιοκτησίας Γιώργου Βελούδα.
"ΕΝΤΕΛΒΑΪΣ", επί της Χαριλάου Τρικούπη την δεκαετία του '60, ιδιοκτησίας Σωτήρη Κατσίκη.
"ΕΛΛΗΝΙΣ", επί της Μπότσαρη, ιδιοκτησίας Κονταξή.

Και μετά....


Μετά... στα μέσα της δεκαετίας του '70, έκαναν δειλά-δειλά την εμφάνισή τους οι πρώτες τηλεοράσεις και οι σινεμάδες άρχισαν σιγά-σιγά ο ένας μετά τον άλλο να κλείνουν...


============================
============================




4 σχόλια:

  1. Τους περισσότερους τους θυμάμαι,ειδικά οι καλοκαιρινοί ήταν απόλαυση!
    Στο Ιντεάλ τα πρωινά της Κυριακής έπαιζε σινεάκ,μόλις τελείωνε βγαίναμε από τον κινηματογράφο και μπαίναμε κρυφά δίπλα στα σφαιριστήρια!!!Στα Διονύσια πρέπει να έπαιζε τακτικά καραγκιόζη αν δεν κάνω λάθος.Το Ελληνις πρέπει να δουλεύει ακόμα έτσι;
    Να είσαι καλά Γίτσα,καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ξέρεις τι θυμήθηκα Γίτσα?Στα διαλείμματα έβαζαν τραγούδια...δεν έλειπε ποτέ το "κοκοράκι κικιρικι κι να σε ξυπνάει κάθε πρωί.."Τι μαρτύριο ήταν εκείνα τα κωκ!!!Να περνάνε από μπροστά σου και εσυ να μην μπορείς να πάρεις ένα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δημήτρη, "ΖΕΙΔΩΡΟΝ", πράγματι οι καλοκαιρινοί ήταν απόλαυση!!
    Το ¨ΕΛΛΗΝΙΣ" το αγόρασε ο Δήμος και κάθε βράδυ τα καλοκαίρια είναι γεμάτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νατάσσα, είχαν πάντα τα ίδια τραγούδια στα διαλείμματα...για χρόνια!!!
    Που το θυμήθηκες το κοκοράκι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αν έχετε περισσότερες πληροφορίες για τα θέματά μας, καθώς και διορθώσεις ( "ουδείς αλάνθαστος...."), γράψτε μας στο gitsanas@gmail.com

Στείλτε μας και δικές σας σκέψεις, φωτογραφίες, κείμενά σας, ποιήματα στο gitsanas@gmail.com